Historia Zespołu Sieci i Systemów Elektroenergetycznych w Katedrze Energoelektryki

Początki badań naukowych dotyczących problematyki systemów elektroenergetycznych związane są z osobą profesora Jana Kożuchowskiego, który w 1947 roku rozpoczął prace nad organizacją Katedry na Politechnice Wrocławskiej. Przekonany o decydującym wpływie badań naukowych na jakość kształcenia inżynierów elektroenergetyków, postanowił utworzyć Zakład pomocniczy o strukturze i rozmiarach odpowiadających prowadzeniu badań nad teorią i praktyką systemów elektroenergetycznych. Robocze nazwy Katedry i Zakładu ulegały zmianom w czasie.

Najpierw była to Katedra Gospodarki Elektrycznej i Zakład Elektroenergetyki Politechniki Wrocławskiej, następnie od 1962 roku Zakład przekształcił się w resortowy Instytut Automatyki Systemów Energetycznych (IASE), a Katedra od 1963 roku - w Katedrę Systemów Energetycznych Politechniki Wrocławskiej.

W ciągu zaledwie kilku lat Katedra i Zakład dysponowały nowoczesnymi urządzeniami laboratoryjnymi, wykonanymi we własnym zakresie. Przez pierwsze 20 lat istnienia Katedra wypromowała 28 doktorów nauk technicznych. Po 1968 roku Katedra została przekształcona w Samodzielny Zakład Systemów Elektroenergetycznych, by następnie wejść w skład Instytutu Energoelektryki jako Zakład Sieci i Systemów Elektroenergetycznych.
Na początku lat 70-tych zespoły naukowe zostały wzbogacone młodymi asystentami i doktorantami. W krótkim czasie zaowocowało to dalszymi rozprawami doktorskimi i habilitacyjnymi oraz artykułami w renomowanych czasopismach krajowych i zagranicznych.

W październiku 2014 r., w związku ze zmianami organizacyjnymi na Wydziale Elektrycznym i utworzeniu katedr, Zakład został przekształcony w Zespół Sieci i Systemów Elektroenergetycznych, na czele którego stanął prof. Marian Sobierajski.